یادداشت 13 مامانی

عشق من ....

امروز با بابایی رفتیم دکتر ... خداروشکر خانم دکتر ناامیدم نکرد ... ولی کلی دارو داده بهم تا بخورم ... خداروشکر مشکل جدیدی نداشتم ... همون قبلیا بود...

همینقدر که بهم نگفت بازم منتظرت بمونم برام یه دنیا میارزه .... خییییلی خوشحال شدم عزیز دلم ....

بابایی هم خوشحال شد ... هرچند اولش گفت که بهتره صبر کنیم تا حالت حسابی خوب بشه ... ولی بازم من پیروز شدم و راضی شده که از همین ماه بیایم دنبالت ...

خیلی خوشحالم مامانی ... خیلی بهتر از دیروزم... یه کم از نگرانیم کم شده ... یه کمیشم مونده ... که با اومدن تو از بین میره ...

راستی مامانی .... یه تابلوی خوشکل برای بابایی سفارش دادم .... برای سالگرد ازدواجمون .... ههههههههه ... واسه بابایی .... تابلو !!!!!!!!!

یه جورایی واسه خونمونه دیگه ...

البته من هرسال همین کارو میکنما ... یه چیز واسه خونمون میگیرم یادگاری ... یه چیزم واسه خود بابایی ....

آره عزیزم ....

امروز کلی خداروشکر کردم .... پر از انرژی بودم ... واسه همینم تا رسیدیم خونه ...رفتم سراغ تمیز کردن یخچال  !!!!  باید انرژیمو یه جا تخلیه میکردم ... !!!! چون بابایی میخواس فوتبال ببینه و نمیخواستم مزاحمش بشم ...

الانم که انرژیم کاملا تخلیه شده و دارم غش میکنم از خستگی !!!!

فقط خواستم برات بنویسم تا بدونی حتی یه قدم کوچیکی که منو به تونزدیکتر میکنه برام باندازه یه دنیا شادی میاره ....

بغیر از اون ... (اینو برا تو میگم تا خودم یادم نره ).... خدا همیشه صدای بنده هاشو میشنوه این ما هستیم که زود ازش ناامید میشیم ... امروز جرقه امید رو تو دلم حس کردم .... خدا کنه همه چیز خوب پیش بره

دوست دارم عشق من ....