خاطرات من و باباش...!

از دست بابا جونت ناراحتم و خیلی هم عصبانی .... فقط همین

شکوفه ی نارنجم  سه شنبه عصری همراه بابایی رفتیم تا جواب آزمایش مامانی رو بگیریم و بعدشم بریم خونه مامان بزرگ ....جواب آزمایش مامانی آماده نبود ... یعنی یک بخشش نیاز به تکرار داشت ... قرار شد که فردا بیام و دوباره تکرارش کنم ... امشب سومین شب از شبهای قدر بود ... بازم همه دور هم جمع بودیم و تا صبح بیدار موندیم ... توی تمام این مدت دل مامانی درد میکرد و کلی بابایی نگرانمون شده بود ... نمیدونم دلیلش چی بود ولی خیلی اذیت شدم وچون کسی از وجودت خبر نداشت نمیتونستم از کسی راهنمایی بخوام .. البته بعد از سحر حالم یه کم بهتر شد و تونستم یه چرتی بزنم ...صبح هم همراه بابایی اول رفتیم آزمایشگاه و بعدشم رفتیم خونه و لالا این دل درد بی مو...

شکوفه ی نارنجم این روزا مامانی یا خوابه یا خونه مامان بزرگه !!! نمیدونم بخاطر وجود شماست که اینقدر خوابم میاد یا بخاطر فرار از فکر و خیالای غم انگیز ؟   حدود 13 روزه که از فوت بابابزرگت میگذره ... این روزا خیلی به هممون سخت گذشت ... بیشتر از همه هم به مامان بزرگ ... خیلی احساس تنهایی میکنه ... با اینکه تمام این چند شب حتی یک لحظه هم کنارش خلوت نبوده و خونه  پر میشه از مهمونایی که میان تا تسلای دلمون باشن ... ولی بازم ... یه غربت عجیبی توی خونه هست ...   این روزا و شبها ایام مقدسیه ... روزای قدر رو میگذرونیم ... برای شب 21 رمضان هم رفتیم خونه مامان بزرگ و همونجا تا صبح احیا داشتیم ... صبح هم بعد از نماز رفتیم ...

شکوفه ی بهار نارنجم روز دوشنبه همراه خاله ها و مامان بزرگ رفتیم بیمارستان تا آرمیتا کوچولو رو ببینیم ... خیلی ناز و بانمکه ... خیلی هم کوچولوئه ... و اونجا بود که مامانی برای اولین بار نی نی کوچولوی اینقدری رو بغل کرد ... خودت که میدونی مامانی کلا از بغل کردن نی نیها فراریه ... چه برسه به نی نیه یه روزه !! البته مجبور شدم که بغلش کنم ... چون وقتی رسیدیم آرمیتا جون داشت شیر میخورد و مامانش هم میخواست که از جاش بلند بشه ... از من خواست که آرمیتا رو بغل کنم تا اون بتونه بلند بشه ... منم این کارو کردم ... چقدرم مزه داد ... یه نی نیه یه روزه تو بغله مامانی !!! خلاصه یه نیم ساعتی پیششون بودیم و کلی با ناز و عشوه های آرمیتا سرگرم ...

شکوفه ی نارنجم امروز یه کم دیرتر رفتم پیشه مامان بزرگ ... و خبردار شدم که دایی رضا و زندایی جون رفتن بیمارستان ... از اولی که این اتفاق برای بابابزرگ افتاد تا دیروز که مراسم سوم بابابزرگ رو برگزار کردیم زندایی جون اطلاع نداشت ... یعنی  تا این حد میدونست که بابابزرگ رو بردند  بیمارستان و حالش خوب نیست ... دایی جون هم هروقت که میخواست بره خونه پیش زندایی لباس سیاهش رو درمیاورد میرفت ... اینو مامان بزرگ ازش خواسته بود ... اما دیروز صبح فهمیده بود و کلی دلش درد گرفته بود و مجبور شدن که ببرندش دکتر ... اما خداروشکر مشکلی پیش نیومد و بعد از معاینه اومد خونه ... و تونست توی مراسم سوم شرکت کنه ... وای که چقدر گریه و بیتابی میک...

شکوفه ی نارنجم نمیدونم از کجا بگم برات ... نمیدونم چی بنویسم ... چون دستام توانایی نوشتن هم ندارن ... صبح روز 19 مرداد مامان بزرگ زنگ زد و گفت که دایی رضا که دیشب پیش بابا بزرگ مونده گوشیش رو جواب نمیده و میخواد بره بیمارستان ... از من خواست تا همراهیش کنم ... منم گفت یه زنگ به دایی میزنم بعد میام ... شماره دایی رو گرفتم ... ازش حاله بابابزرگ رو میپرسم ... میگه که خوب نیست ... نمیذارن ببینیمش ... نگران شدم و همراه بابایی رفتیم بیمارستان ... دایی گفت مامان بزرگ الان اینجا بود و رفت داخل تا بابابزرگ رو ببینه .... بعد از چند دقیقه مامان بزرگ اومد و گفت وقتی رفتم پیش بابابزرگ بهش دست دادم و ازش حالش رو پرسیدم و اونم فقط با سر جواب...

شکوفه ی نارنجم   ساعت 12 بامداد این چند روز خیلی دیر گذشت ... الانم که ساعتهای اولیه ی سه شنبه هستش ... بابایی خوابه ... منم رفتم که بخوابم ولی دیدم نمیشه و تپش قلب امونم رو بریده  و مجبورم هی این پهلو اون پهلو بشم ... پس ترجیح دادم از جام بیام بییرون تا لااقل بابایی راحت بخوابه ... با اینکه خودم رو برای شنیدن هر چیز آماده کردم ولی بازم ... یه حسه عجیبی دارم ... فقط خدا خدا میکنم .... ولی بازم راضیم به رضاش ساعت 1 بامداد مامانی تا حالا در حال سرچ کردن انواع و اقسام مقالات درباره ی عاقبته پایین بودن بتا بوده !!! کاری که اگه بابایی خبردار بشه از دستم ناراحت میشه ... این چند روز اصلا نذاشته به چیزای بد فکر کنم ....

شکوفه ی نارنجم آمدی جانم به قربانت ولی چرا اینجوری !!! ؟؟؟ از روز جمعه برات میگم .... مامانی چند روزیه منتظر علائمی از بودن یا نبودنته .... آخه هنوز نشونی از نبودنت نیست ... دیشب تصمیم گرفتم برای سحر که بیدار شدم ب.ب.چ بذارم ... اینو بابایی پیشنهاد داد .... اینو بگم که سحر قبل از زنگ ساعت بیدار شدم !!! ساعت 3 بود اما دلم طاقت نداشت .... پاشدم و تست رو انجام دادم ... جواب منفی بود !! ... ب.ب.چ رو انداختم تو سطل آشغال و مشغول گرم کردن سحری شدم ... بابایی بیدار شد و سحری خوردیم ... من خوابیدم و بابایی هم بعد از یه چرت خوابیدن راهیه اداره شد ... ساعت حدودای 11 بود که زنگ زد و جواب ب.ب.چ رو ازم پرسید ... منم گفتم منفی بوده .... امروز رو ...

شکوفه ی نارنجم فصل تابستون همیشه  پر از خاطره است ... هم برای بچه ها هم برای بزرگا  اما میدونی فصل تابستون مامانی رو بیشتر یاده چی میندازه ؟؟ یاده جوجه های رنگی !!! یادمه وقتی کوچیکتر بودیم ... همیشه بهونه میگرفتم که برام جوجه بخرن ... بعدشم اینقدر مراقبشون بودم و بهشون میرسیدم که نگو و نپرس ... با هر جیک جیکشون میرفتم سراغشونو کلی باهاشون حرف میزدم ... ولی از اونجایی که معمولا عمر این جوجه ها کوتاهه ...آخر تابستون که میشد یکی یکی میمردن و منم برای تک تکشون گریه و زاری راه مینداختم ... تازه میبردمشون و زیر درخت انجیر حیاط بابابزرگ ... و طی مراسمی باشکوه دفنشون میکردم !! این قضیه دوسال تکرار شد ... سا...